歌唱的很懶散,
風吹的很憂傷,
秋季。.有一種刺骨?A涼,
我依偎在誰?A懷中彷徨。.
下午?A天空出現一片火燒雲,
我望著它冥想。
不是秋天裡飄來的悲傷,
而是一種內心深處的歌唱。
讓雨中的柔弱鑽入洞裡,
讓心中的想法投進紙張。
讓時間在這一刻靜止住,
就讓我一直這麼想…
咬著舌尖靜靜的讓心靈遊蕩,
我不曾擁有一雙翅膀,
我卻那麼渴望去飛翔…
我不會詩情畫意的去頌歌,
更不會用手掌去畫出一道陽光,
可我卻會努力練習著翱翔。.
我渴望成為一隻小鳥,
卻不是那在空中的王。
我只要過著淡淡的日子,
每天能看到夕陽…
翻開厚厚的記事本,
用楓葉的飛舞來釋懷自己的靈魂,
寄一根頭髮在空氣裡,
透過那層薄薄的霧,看著它隨著風兒遊走,
一直到—看不見的盡頭…。
————————?自己,那個愛幻想?A小女孩…那個愛寫作卻連格式都不知道的傻瓜。
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX